Blue Marine Foundation

Het Griekse Posidonia-zeegras wordt bedreigd door verankering, vervuiling en ander menselijk ingrijpen. Om de juiste bescherming van vitale en oude zeegrashabitats te garanderen, werkt Blue Marine aan een uitgebreide beoordeling van het potentieel voor koolstofverwijdering en -opslag in Posidonia-bedden. Door gebruik te maken van geavanceerde hyperspectrale camera’s in samenwerking met onze partners, heeft dit project tot doel geavanceerde gegevens te genereren om de gevolgen voor het klimaat van dit levendige ecosysteem te begrijpen en de kennis te vergroten om toekomstige klimaatslimme beschermde mariene gebieden (MPA’s) in de hele Middellandse Zee veilig te stellen.

Projectoverzicht

Griekenland heeft een aanzienlijk verlies van zijn Posidonia-zeegras ervaren als gevolg van verankering, vervuiling en andere menselijke verstoringen. Posidonia legt aanzienlijke hoeveelheden CO2 vast terwijl het groeit, beschermt kustlijnen tegen erosie en biedt een kraamkamer voor jonge vissen. De Griekse kustlijn is meer dan 15.000 km lang en wordt gekenmerkt door koolstofrijke Posidonia-zeegras en algenweiden, die uitmonden in diepere wateren waar kwetsbare koralen zich voeden met de productieve waterstromen. Maar in de context van de zwaar overbeviste Middellandse Zee hebben de Griekse wateren een van de grootste achteruitgang van habitats en biodiversiteit gekend als gevolg van menselijke druk. Blue Marine en haar partners initiëren de eerste no-take beschermde mariene gebieden in Griekenland.

In het eerste jaar van dit project zullen we een basisbeoordeling uitvoeren van de koolstofvoorraden, de koolstofvastleggingspercentages en de opslag van de Posidonia-bedden in potentiële beschermde mariene gebieden. Ons doel is om ons begrip van de verspreiding en dekking van Posidonia-weiden te vergroten door middel van nauwkeurige kartering, het evalueren van hun blauwe koolstofpotentieel en het uitvoeren van biodiversiteitsonderzoeken en gezondheidsbeoordelingen. Dit zal ons helpen ervoor te zorgen dat toekomstige beschermde gebieden voldoende bescherming bieden aan deze vitale Posidonia-weiden.

Lokale partners

De Ionische Milieustichting, het Cyclades Preservation Fund, de Thalassa Foundation, TETHYS Research Institute, iSea en PlanBlue.

Het Caribisch gebied is een mozaïek van rijke mariene habitats en herbergt een ongelooflijke hoeveelheid mariene soorten, zoals karetschildpadden, kleurrijke papegaaivissen en haaien. Om ze te helpen beschermen, probeert het eiland Aruba een beschermd marien gebied (MPA) rond het eiland in te voeren, de mangrove- en zeegrashabitat te herstellen en te beschermen en een ‘living lab’ te creëren – een ruimte om verschillende restauratiepraktijken te demonstreren en toeristen te onderwijzen over de werkzaamheden die plaatsvinden op het eiland. Op het eiland Bonaire nemen de mangrovebossen af ​​als gevolg van erosie. Om dit aan te pakken heropenen de Mangrove Maniacs, een vrijwilligersgroep, met succes de mangrovekanalen om de waterstroom te herstellen, wat op zijn beurt het zuurstofniveau herstelt en het voorheen overvloedige zeeleven terugbrengt.

Projectoverzicht

Jaar 1 van dit project zal zich concentreren op mangroveherstel en kanaaluitgraving op Aruba en Bonaire. Daarnaast zullen we ons concentreren op de bescherming van zeegras op vier locaties in beschermde mariene gebieden (MPA’s) in Mangel Halto, en zullen we bewegwijzering voor deze MPA’s op Aruba ontwikkelen.

Het mangrovebos in Lac Bay, Bonaire, is in verval, voornamelijk als gevolg van verzilting veroorzaakt door erosie. Dit zorgt ervoor dat mangroven afsterven als gevolg van verminderde zuurstof en een verhoogd zoutgehalte. Onze lokale partners, de Mangrove Maniacs, werken aan het openen van kanalen om de waterstroom te herstellen en zo de omstandigheden voor de mangroven en andere dieren in het wild te verbeteren. Dit is belangrijk werk om de mangroven op natuurlijke wijze te laten herstellen en een hogere overlevingskans voor geplante zaailingen te garanderen.

Soortgelijke werkzaamheden beginnen plaats te vinden op Aruba in de Mangel Halto MPA, waar werk nodig is om aantasting en aantasting van het leefgebied te voorkomen voordat mangroven in het gebied kunnen worden herplant. In hetzelfde MPA wordt zeegras beschadigd door de toegenomen verankering, en tijdens deze proeffase zullen we vier gebieden afbakenen om zones te creëren waarin niet mag worden vertrapt, zodat het zeegras de kans krijgt zich te herstellen. Het eerste jaar zal zich richten op ontwerp, productie en plaatsing van bewegwijzering bij vier MPA’s (in totaal 12-15 borden). Dit zal helpen het bewustzijn te vergroten en de doeltreffendheid van de bescherming te garanderen.

Lokale partners:

Fundación Park National Aruba (FPNA) en Mangrove Maniacs.

Indonesië, dat 20 procent van de mangrovebedekking in de wereld voor zijn rekening neemt, is sinds de jaren tachtig getuige geweest van aanzienlijke verliezen als gevolg van de garnalenkweek en kustontwikkelingen. In samenwerking met lokale NGO’s probeert Blue Marine in Indonesië duizenden hectaren mangrovehabitat te herstellen, waaronder 90 hectare aangetaste aquacultuurvijvers op het eiland Lombok. Blue Marine zal gespecialiseerde technische kennis naar lokale NGO-partners brengen om een ​​nieuw project op te zetten ter ondersteuning van het herstel van mangrove-ecosystemen en het leveren van gemeenschapsonderwijs, monitoring en bescherming. Leden van de gemeenschap, lokale overheidsfunctionarissen en vertegenwoordigers van lokale NGO’s zullen door de Indonesische NGO Blue Forests worden getraind in toonaangevende, op de gemeenschap gebaseerde ecologische mangrovehersteltechnieken. Er zal een gedetailleerd technisch ontwerp worden ontwikkeld en gevolgd door een projectmanager en projectcoördinator, waarbij leden van de gemeenschap worden ingezet bij restauratieactiviteiten. De locatie zal worden ontwikkeld als bestemmingscentrum voor mangrove-ecotoerisme om de gemeenschap alternatieve, duurzame bestaansmiddelen te bieden.

Tussen 1970 en 2015 zijn de Filippijnen 40 procent van hun mangroven kwijtgeraakt, een vitale blauwe koolstofhabitat die een overvloed aan soorten herbergt, zoals de mudskippers, de tandbaars en de oude paardenkustkrab (beschouwd als ‘levende fossielen’ omdat ze onveranderd hebben bestaan al meer dan 400 miljoen jaar). Om dit aan te pakken heeft de partner van Blue Marine, Oceanus Conservation, aanzienlijk werk verricht om deze blauwe bossen te herstellen, waarbij meer dan 8.000 zaailingen zijn geplant in voorheen aangetaste gebieden. Hun volgende doel is een terrein van 10 hectare in het zuiden van het land, waar een verlaten garnalenkwekerij wordt herbestemd. Door een methode te gebruiken die met de natuur samenwerkt, probeert Blue Marine waterstromen te herstellen en bomen te planten om sediment te stabiliseren, waarbij de natuur het grootste deel van het herstel overlaat.

Er wordt aangenomen dat de zeegrasweiden van Formentera meer dan 100.000 jaar oud zijn, waardoor ze tegenwoordig een van de oudste levende wezens op aarde zijn. Helaas worden ze ernstig bedreigd door menselijke invloeden, zoals vervuiling en verstoring van boten. In samenwerking met de lokale partners van Blue Marine werkt Blue Marine aan de implementatie van een burgerinitiatief van “Posidonia Planting”, dat tot doel heeft jaarlijks minimaal 3.000 zaden/fragmenten te planten, om de gaten in de dekking van zeegras te overbruggen en het succes van het herstel te versterken.

Mida Creek is de thuisbasis van een scala aan prachtige zeedieren, waaronder een populatie dolfijnen uit de Indo-Pacifische regio, die een cruciale habitat voor zeeschildpadden en broedgebieden en een voedingsgebied voor bultruggen biedt. Het Mida Creek-project werd in 2020 gestart door Sustainable Surf en COBEC tijdens de pandemie, waardoor veel mensen zonder werk kwamen te zitten omdat de lokale economie afhankelijk is van toerisme. In de Watamu-regio van Kenia zijn mangrovebomen illegaal gekapt voor de productie van hout en houtskool, als gevolg van lokale economische druk. COBEC werkt samen met lokale dorpen om mangroven te herbeplanten in ontboste gebieden. De gemeenschappen worden geïnformeerd over het ecologische en economische belang van deze ecosystemen en worden ingezet om zaailingen te kweken, mangrovepropagules te verzamelen, mangroves te planten en de groei van de bomen te monitoren.

Mida Creek is de thuisbasis van een scala aan prachtige zeedieren, waaronder een populatie dolfijnen uit de Indo-Pacifische regio, die een cruciale habitat voor zeeschildpadden en broedgebieden en een voedingsgebied voor bultruggen biedt. Het Mida Creek-project werd in 2020 gestart door Sustainable Surf en COBEC tijdens de pandemie, waardoor veel mensen zonder werk kwamen te zitten omdat de lokale economie afhankelijk is van toerisme. In de Watamu-regio van Kenia zijn mangrovebomen illegaal gekapt voor de productie van hout en houtskool, als gevolg van lokale economische druk. COBEC werkt samen met lokale dorpen om mangroven te herbeplanten in ontboste gebieden. De gemeenschappen worden geïnformeerd over het ecologische en economische belang van deze ecosystemen en worden ingezet om zaailingen te kweken, mangrovepropagules te verzamelen, mangroves te planten en de groei van de bomen te monitoren.